Polskie Normy i bezpieczna temperatura płaszcza: obowiązek czy wybór?
Przestrzeganie Polskich Norm nie jest obligatoryjne, lecz z reguły ma charakter fakultatywny. W poprzednim artykule wskazaliśmy normy, którym przepisy nadają obowiązek przestrzegania. Dodatkowo kontrahenci mogą zastrzec w umowie konieczność dostosowania warunków technicznych do zawartych w normie.
Rozporządzenia i normy
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, nie wskazuje normy PN-B-20105 jako obligatoryjnej do stosowania. Wymieniona norma określa maksymalną dopuszczalną temperaturę powierzchni zewnętrznej płaszcza T(p) na 50°C.
Do 2013 roku, Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych wskazywało maksymalną temperaturę powierzchni zewnętrznej płaszcza T(p) na 60°C. Aktualne wytyczne reguluje Rozporządzenie Ministra Energii z dnia 28 sierpnia 2019 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych. Przepisy te nie określają już konkretnej maksymalnej temperatury wprost, lecz kładą nacisk na ogólne zasady zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonalności pracy. Odpowiedzialność za ustalenie i przestrzeganie odpowiednich parametrów spoczywa na pracodawcy, który musi działać zgodnie z wynikami oceny ryzyka i ogólnymi zasadami BHP.
Przepisy w latach 2013-2019
Pomiędzy 2013 a 2019 rokiem obowiązywało Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 marca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych.
Podsumowanie
Choć przestrzeganie Polskich Norm nie jest obligatoryjne, mogą one być narzucane przez umowy między kontrahentami lub wynikać z oceny ryzyka. Pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonalności pracy zgodnie z ogólnymi zasadami BHP.